Nie oczekuj, że Twoje dziecko będzie takim, jakim Ty chcesz, żeby było. Pomóż mu stać się sobą, a nie Tobą.
Pierwsze spotkanie odbywa się tylko z rodzicem, a najlepiej obydwojgiem (jeśli jest taka możliwość), gdyż to oni najlepiej znają swoje dziecko, widzą je na co dzień i obserwują zmiany, jakie w nim zachodzą. Dopiero po odbyciu spotkań z rodzicami i wspólnych rozmów o teraźniejszości i przeszłości ich dziecka, odbywają się konsultacje z nim samym.
W związku z powyższym można wyodrębnić pewne grupy zachowań, z którymi warto zwrócić się po pomoc psychologiczno – terapeutyczną:
- nieśmiałość
- lęki
- obniżone poczucie własnej wartości
- wycofanie
- przewlekła choroba
- depresja
- samotność
- trudności wychowawcze
- brak akceptacji w grupie rówieśniczej
- fobie szkolne
- trudności z rozstawaniem z rodzicami np. u progu przedszkola lub szkoły
- separacja czy rozwód rodziców
- śmierć bliskiej osoby.
Wszystkie dzieci odczuwają emocje. Będą szczęśliwe, jeśli potrafią je zaakceptować i rozpoznać ich ukryty sens. Podczas terapii, obfitujących w zabawne i pouczające ćwiczenia, mali uczestnicy nauczą się, że uczucia są dobre i pożyteczne. Czasem motywują do działania, a czasem przestrzegają przed niebezpieczeństwem. Dzieci dowiedzą się, że wszystkie emocje trzeba szanować i nie można się ich bać. Psychoterapia małego dziecka ma za zadanie umożliwić mu rozumienie własnych emocji, zrozumienie sytuacji w jakiej się aktualnie znajduje, a także wzmocnić jego poczucie własnej wartości. Praca terapeutyczna szczególnie podkreśla pozytywne wzorce naśladowania, niezbędne do wypracowania odpowiedniej strategii poradzenia sobie z problemem. Spotkania dodatkowo wzbogacone są ćwiczeniami korekcyjno – kompensacyjnymi, usprawniającymi percepcje wzrokową, słuchową, koncentrację oraz motorykę małą.
Pomoc psychologiczno – terapeutyczna ma za zadanie pomoc dziecku w rozwijaniu własnego indywidualnego potencjału, aby na nowo odzyskało radosny uśmiech.